Yaşları 25-30 ətrafında olan İngilis üçlü qrup Muse, punk və progressive roku birləşdirir. Bir çox progressive rocker kimi işləri operaya bənzəyir; möhkəm bir infrastruktur üstünə Matt Bellamyın soprano aryalarını dinləyirik. İlk albomlarının prodüserliyini Radioheadın The Bends albomunun da prodüseri olan John Leckie boynuna götürmüş lakin Nirvana və Tom Waitsdən olduğu qədər Jeff Buckley və Deftonesdən də ilhamlanan Muses(n)i Radiohead təqlidi olaraq xarakterizə etmək çox mərhəmətsiz olar.
Cənub İngiltərədə kiçik bir şəhərdə Muse qrupunu quran üç cavanın, ol/tapıldıqları cansıxıcı, tekdüze mühitdən musiqi edərək uzaqlaşmaqdan başqa məqsədləri yox idi. Başlanğıcda; Matthew Bellamy (gitara, vocal), Chris Wolstenholme (bass) and Dominic Howard (drums) çox erkən yaşlarda bir araya gəldilər və birlikdə musiqi etməyə başladılar.
13 yaşında Gothic Plague adında ilk qeydlərini etdilər. Basta Chris, barabanda Dominic və Matthew gitarist və solist olaraq iştirak etdi; 90′ların hit mahnılarının öz soundlarıyla coverlarını etdilər; bu onlara əhəmiyyətli bir müvəffəqiyyət gətirmədi; Gothic Plaguedən sonra Fixed Penalty, və ardından Rocket Baby Dolls.
Qrup üylerinin söylədiklərinə görə, bu müvəffəqiyyətsizlik onları qorxdurmadı tam əksinə daha da hirsləndirdi. Daha seçici davranaraq və daha diqqətli işlə/çalışaraq öz mahnı sözlərini yazmağa, bəstələrini etməyə başladılar və bir daha əsla cover etməyəcəklərinə and içdilər. Öz mahnılarını səsləndirməyə başladıqlarında da hər şey bir anda dəyişmədi, tamaşaçısız konsertlər verirdilər.
Musiqidə öz şəxsiyyətlərini və tərzlərini axtarışları davam etdi. Britpop onlara klişe və ehtirassız gəlirdi, (Britpop, 90′ların başından günümüzə qədər, İngiltərənin məşhur qrupları -özellkle alternativ rok qrupları- üçün istifadə edilən ümumi bir təyin etmə) öz musiqilərinin bu kateqoriyada olmasını istəmirdilər. Bütün ölkə Blur və Oasisə kilidlənmişkən onlar maraq/əlaqələrini Atlantikin o biri yaxasına çevirdilər. Günlər və gecələr boyu Amerikan alternativ rok qruplarını dinləyib araşdırarkən, dinləməkdən əsla imtina edə bilmədikləri iki albom vardı: Nirvana- Nevermind və Radiohead- The Bends; bu iki albom onlara musiqinin mənasıyla əlaqədar dəqiq bir fikir verirdi.
Bu ciddi axtarış sonrasında nə edəcəklərinə qərar verdiklərində "Muse" adını aldılar və hər şey əsas bu nöqtədə başlamış oldu. Musiqi artıq bi qaçış olmanın kənarında bir ehtiras halına gəlmişdi onlar üçün. Sınaqlar daha da sıxlaşdı, xüsusilə canlı performans fürsətlərini qaçırmamağa işlə/çalışırdılar, kiçik böyük bir çox salonda səhnəyə çıxırdılar. Daha tündxasiyyət bir musiqi, atom-smashing gitara və görkəmli bir vokal, dərin və bol söz oyunlu mahnı sözləri. Bütün bunlar Muses(n)i öz tərzinə çatdırmışdı. İlk iki single Muse (1997) və Muscle Museum(1998) ilk əhəmiyyətli müvəffəqiyyətləri oldu. insanlar bu dinlədikləri şey hər nədirsə, həqiqətən xoşlanırdılar. Bu iki singlenin yanına canlı performaslarını da əlavə edərək "Dangerous Records" adında bir bantda birləşdirdilər. Gedərək maraq oyandırırdılar və mətbuatının özlərinə olan maraq/əlaqəsi artmışdı; New Yorkdakı CMJ festivalına dəvət edildilər, Mercury Loungedəki fövqəladə şoularından sonra Amerikada da maraq/əlaqə oyandıran bir qrup halına gəldilər. Bundan bir il sonra Maverick Recordsla andlaşdılar və ilk albomları Showbizi Sentyabr 1999′da çıxardılar.
Showbiz New Musical Express jurnalında həftənin albomu seçildiyində belə bir başlıq atılmışdı : "Museyə baxın, bu qədər gənc insanların necə olub da belə iç ağrıdan mahnılar edə bildiklərini maraqlanacaqsınız…" və başlıq bu ifadəylə davam edirdi: "Muse elə bir musiqi edir ki həm rok musiqi tutqunlarına həm də romantik romantiklərə xitab edir. bal saonunda rəqs etdirən punk şeirlər. gözlərindəki odla və damarlarındakı cəsarətlə. Bu qrup çox böyük olacaq."
Musenin mahnı sözləri həqiqətən, sözün tam mənasıyla iç ağrıdırdı. "Sizə qəribə gələ bilər amma bu mahnıların haradan gəldiyiylə əlaqədar olaraq heç bir fikirim yox" deyir Bellamy və əlavə edir, " açıqcası bunların içimdən, dərinlərdə bir yerdən çıkığını düşünürəm amma necə olduğunu anlamıram, dürüst olmaq lazım olsa anlamaq da istəmirəm; bir gün bunun cavabını tapsam itirəcəyimdən qorxuram."
